قسم

به کش و قوس بندریت قسم

پاییز می‌آید با لاشه غروب‌هایش

و جا خوش می‌کند توی همین اتاق

از کتانی‌های آبی

تا خط ریل

جایمان را

پایمان را می‌گیرد.

قدیس بود

چشم‌ها حلقه به ران‌ها

و گوش‌ها از خش‌خش و

صدای کارگران کشتی در اسکله

اصلاً جایی نبود برای قدم‌زدن     ساحل

وقتی پاهایم رد پاهایش نبود

چشم‌ها را می‌بندیم

...

کانال یا صفحه بعد!

- هرساله هزاران نفر

 از اینجا دیدن می‌کنند.

چشم‌ها اشتباه محض هستند

گم‌شدن و فرارکردن فرق دارند

- راستی این‌روزها

 هوا برای بازدید از آن مساعد است!

کم‌کم

همه‌ی شخصیت‌های توی اتاقم ریخته‌اند

از سقف بالا می‌آیند

دستی تکان می‌دهند

و جایشان عوض می‌شود.

چند سالیست همه چیز چشم دارد،

دریا نزدیک می‌شود

می‌شود هر که بخواهم!